Browsing: Köşe Yazıları
Geldin. Zaman, burgaçlar çizerek başımızın üstünde geziniyor. Gözlerimizin değdiği her şey tükeniyor. Her şey yok olup gidiyor. Bitmez dediğimiz şeyler…
(Rees Köşkü, Buca Eğitim Fakültesinin Dekanlık Binası, 2022) Telefon etti. Irmak ırmak gelir sesin. Saat ikide okuldayım. O büyük…
Yakın arkadaşları ona Dimitro, Mesafeli olanlar Bay Decipris derlerdi. Ne zaman kendisinden söz etse, “İşte ben! Demetrius Decipris.” derdi. İngilizce…
I Bu rayları baban döşetti buraya. Sen Alsancak’a gidip gelesin, diye. Köyümüzün havası sana iyi gelir, diye. Senin için yol…
Dünyayı anlayabilmek için, sanatçının bakışına ihtiyacımız var. Yoksa Vişne Bahçesi’nin ortasında yapayalnız kalırız. Bir yangının tarumar ettiği bir Ege köyünde…
Sanatın belki de en derin motifidir edebiyat. Özgün bir kimlik inşa etmek için edebiyattan daha kıymetli bir ırmak var mıdır…
Müziğin ritmiyle/ruhuyla tamamlanan altı çivili dans ayakkabıları, katlı etekler, şallar, püsküller, yelpazeler, tüller, kırmızı güller ve halka küpeler; flamenkonun olmazsa…
…Çocukların hüzünlü şarkıları yoktur. Canan Sağar Müzik nedir? Dinlemek mi, söylemek mi? Hissetmek mi, duyguların coşkusu mu? Müziği kim yapar,…
Yüzme bilmeyenler için sığ bir deniz çiziyorum. Tanımlar korkutur beni. Düşünsenize, birisi size, “Deniz nedir?” deyiverse… İçinde maviliklere, dalgalara, köpüğe……
Fotoğraf bir dildir, söylemesini bilene… Fotoğrafın bazıları için “dünyanın en kolay işi” olarak görülmesi “siz düğmeye basın gerisini biz hallederiz”…